-
1 istinaf
istinaf mahkemesi Berufungsgericht n;-i -e istinaf etmek Berufung einlegen gegen A bei D -
2 апеллировать
-
3 апелляция
-
4 appeal
yüksek mahkemeye yapilan rica, temyiz; rica, yalvarma; basvuru, müracaat; çekim, cazibe, çekicilik, davayi bir üst mahkemeye götürmek, istinaf etmek; basvuruda bulunmak, rica etmek; dilemek; yalvarmak; cezbetmek, çekmek, sarmak, hosuna gitmek -
5 anfechten
an|fechtenirr vt1) ( bestreiten) inkâr etmek; ( Urteil, Testament) aleyhine itiraz etmek(-in), feshini dava etmek(-in); ( Recht) reddetmek; ( Berufung einlegen) istinaf yoluna başvurmak (-e karşı)